Instrukcja RaT8Wg-v3 RaT8OC-v3

Spis treści:

1. Mechanika, wymiary obudowy, sposób montażu, wiadomości podstawowe.
2. Zasilanie.
3. Podłączenie do Sterboxa.
4. Porty cyfrowe.
5. Podłączanie do portu cyfrowego urządzeń wejściowych i wyjściowych.
6. Objaśnienia.

Mechanika, wymiary obudowy, sposób montażu, wiadomości podstawowe.

Obudowa o wymiarach Wys. 65,0 mm, Szer. 90,0 mm, Dł. 35,5 mm.  Montaż obudowy na szynie 35mm PN-EN 60715. U dołu i góry (jak na rysunku obok) obudowy dwa gniazda do wtyków zaciskowych do montażu przewodów. Gniazdo górne 3804, dolne 3806. Przewody maksymalnej średnicy 1mm. Po lewej i prawej stronie złącza magistrali Sterbox do łączenia ze Sterboxem i innymi modułami.  Podstawy:  RaT8Wg-v3 -> 8 portów wejściowych przystosowanych do zestyków metalicznych lub wyjść OC (podciąganie rezystorem do +12V). RaT8OC-v3 -> 8 quasi dwukierunkowych portów cyfrowych. Wejścia przystosowane do zestyków metalicznych lub wyjść OC (podciąganie rezystorem do +12V). Wyjścia OC 100mA. RaT8NO -> tak jak OC. Dodatkowo na wyjściach OC znajdują się przekaźniki - ten moduł jest opisany w innej instrukcji, jest w innej obudowie. Dalej będziemy używać w skrócie RaT8. W systemie można podłączyć 2 moduły RaT8, kolejność portów ustawia się zworą.

Zasilanie.

RaT8 powinny być zasilanie napięciem stałym 12V +-20%.Nie jest wymagana jego stabilizacja. Pobór prądu do 0,1A (1W) -porty ustawione jako wyjścia, na wszystkich stan 1 logicznej. Zasilanie podłączamy do złącza górnego typu 3804. Biegun dodatni zasilacza do styku +Z a biegun ujemny zasilacza do G który będziemy nazywać masą.   Istotną sprawą jest aby przewód masy G był połączony we wszystkich modułach, zasilaczu i do Sterboxa ! Najwłaściwszym jest podłączenie przewodów mas od każdego urządzenia osobno - przewody schodzą się wszystkie przy zacisku masy zasilacza! Podłączenia należy wykonywać przy wyłączonym zasilaniu! Dlaczego? Masa G musi być przewodem średnicy co najmniej 1mm. Najwłaściwszym jest podłączenie przewodów mas od każdego urządzenia osobno - przewody schodzą się wszystkie przy zacisku masy zasilacza! Niebieski przewód masy G, na obrazku z lewej strony poprowadzony pomiędzy Sterboxem a RaT8.  Masa G musi być przewodem średnicy co najmniej 1mm. Najwłaściwszym jest podłączenie przewodów mas od każdego urządzenia osobno - przewody schodzą się wszystkie przy zacisku masy zasilacza!

Podłączenie do Sterboxa

Porty cyfrowe.

Elektryczna budowa portu.

Schemat wewnętrzny portu cyfrowego. Wartość rezystora to 10kom. LED jest umieszczony na wierzchu obudowy i wskazuje stan portu.	Przy wyłączonym tranzystorze NPN, stan na porcie to 0 logiczne, napięcie jest bliskie +Z. Przy podłączeniu obciążenia pomiędzy zaciski Port  a  AG, prąd wypływający z portu do masy jest ograniczony rezystorem AR i wynosi maksymalnie 1mA przy napięciu zasilania 12A.	Przy włączonym tranzystorze NPN, stan na porcie to 1 logiczna, napięcie jest bliskie potencjałowi masy (zależnie od płynącego prądu od 0,5 do 1V, wartości przybliżone). Przy podłączeniu obciążenia pomiędzy zaciski +Z a Port, prąd wpływający do zacisku port nie może być większy niż 150mA ! Jeśli odbiornik pobiera większy prąd należy stosować albo jego ograniczenie albo układ który "wzmacnia" np. przekaźnik.
Napięcie na portach powinno mieścić w zakresie od 0V do +Z. Port toleruje napięcie do którego podłączone jest obciążenie do maksymalnie 24V.

Podłączanie do portu cyfrowego urządzeń wejściowych i wyjściowych.

Masa G musi być przewodem średnicy co najmniej 1mm. Najwłaściwszym jest podłączenie przewodów mas od każdego urządzenia osobno - przewody schodzą się wszystkie przy zacisku masy zasilacza!

	Do RaT8 oznaczonego jako "1" , zacisku R7 -  portu 27 podłączony jest wyłącznik. Aby podłączyć wyłącznik do portu nie musimy stosować żadnych dodatkowych elementów. Ten moduł jeśli wykorzystujemy tylko wejścia może być RaT8Wg.	Szczegóły makroceli: W makroceli Porty modułu lokalnego RaT8 - 1 21 do 28  pierwszy wiersz (Port 1: ) odpowiada portowi 21. Kierujemy sie do Port 8: Ustawiamy go jako Wejście.
	Do RaT8 oznaczonego jako "2", zacisku R8 - port 36 podłączona jest dioda LED. Normalna dioda LED do pracy potrzebuje ograniczenia prądu. Stąd rezystor R, jego wartość od 1kom do 10kom. Brak tego rezystora spowoduje uszkodzenie diody i może uszkodzić port RaT8. Istnieją diody LED z wbudowanym rezystorem, wtedy taka dioda opisana jest jako dostosowana do napięcia 12V.	Szczegóły makroceli: W makroceli Porty modułu lokalnego RaT8 - 2 29 do 36  ósmy wiersz (Port 8:) odpowiada portowi 36. Ustawiamy go jako Wyjście.
	Do RaT8 oznaczonego jako "2",zacisku R4 -  port 32 podłączony jest przekaźnik. Przekaźnika używa się wtedy jeśli przekroczone są możliwości prądowe (150mA) lub napięciowe (12VDC) modułu RaT8. Przekaźnik musi mieć cewkę na 12VDC i prąd cewki nie większy niż 150mA.	Szczegóły makroceli: W makroceli Porty modułu lokalnego RaT8 - 2 29 do 36  czwarty wiersz (Port 8:) odpowiada portowi 32. Ustawiamy go jako Wyjście.

Objaśnienia.

1. Przypadkowe dotknięcie innego styku niż ten do którego chcemy dołączyć przewód. Może spowodować kłopot związany z tym że dotkniemy przewodem pod napięciem styku. Jeśli np. na przewodzie będziemy mieli potencjał +12V bez ograniczenia prądowego i dotkniemy styku portu na którym ustawiona jest 1 (czyli tranzystor NPN z rysunku elektryczna budowa portu) będzie włączony - doprowadzimy do jego zniszczenia.
2. Gdy pomylimy się i niedokładnie włożymy wtyczkę do gniazda - może dojść do sytuacji gdzie np przewód masy nie będzie połączony z obwodami wewnętrznymi urządzenia i prąd z zasilacza uszkodzi wewnętrzne obwody na wskutek płynięcia poprzez zbyt cienkie przewody nie przewidziane dla dużych prądów!
3. Gdy pomylimy się w podłączeniu, to przed włączeniem zasilania mamy szanse przejrzeć połączenia jeszcze raz. Unikniemy wtedy uszkodzenia!
4. Jeśli naładujemy się elektrycznością statyczną a urządzenie jest odłączone od przewodów, dotykając go nie uszkodzimy go. Przeczytaj artykuł w WP. Dobrym zwyczajem przed dotknięciem urządzeń czy też łączących je przewodów jest "rozładowanie się" poprzez dotknięcie metalowego elementu który jest uziemiony., lub dotknięcie przewodu masy - wyrównamy w ten sposób potencjał.

• podłączona zgodnie z jej biegunami, tzn. anoda (najczęściej dłuższa końcówka) połączona z plusem zasilania, katoda z minusem.
• Jej prąd musi zostać ograniczony. Sama dioda gdy podłączymy ją do napięcia wyższego od jej napięcia przewodzenia, bez ogranicznika prądu, ulegnie zniszczeniu. Podłączamy w szereg rezystor, dla 12 V najczęściej rezystor o wartości od 0,5kΩ do 10kΩ. Dokładne obliczenie wartości rezystora -  ze wzoru Ohma:
  R=UZAS – ULED / ILED Czyli mając diodę czerwoną która ma napięcie ULED=2V i prąd ILED=20mA , zasilanie 12V, dajemy rezystor 510Ω. Jeśli dla tej diody chcemy aby świeciła ona mniej - dajemy rezystor o większej wartości.
• Są również LEDy które posiadają "rezystor" w środku obudowy i są określone jako LED na 12V. Zawsze należy sprawdzić czy nie pobierają prądu większego od 150mA. 
• Kontrolki w obudowach które posiadają rezystor w środku obudowy i są określone jako LED na 12V. Zawsze należy sprawdzić czy nie pobierają prądu większego od 150mA. 

• ledówki na 12V, z bagnetami np G4. Jeśli nie pobierają prądu większego niż 150mA to możemy je podłączyć bezpośrednio do portu RaT16. W wypadku gdy podana jest moc np 12V 1W, to korzystając ze wzoru I LED = P / U (12V)   czyli  1/12=  0,084A = 84mA - taką ledówkę możemy spokojnie podłączyć. Jeśli byśmy chcieli podłączyć dwie to prądy się sumują i 84mA+84mA=168mA co przekracza możliwości wyjścia! 
• Ledówki na 230VAC - takie możemy podłączać tylko przy pomocy przekaźników. I tu ważna informacja: większość tanich żarówek LED jako układ elektroniczny posiada prymitywny ogranicznik wykonany z kondensatora włączonego w szereg z diodami. Taki ogranicznik ma tą cechę, że w momencie dołączenia do zasilania powoduje udar prądowy. Wiele przekaźników bez dodatkowych zabezpieczeń "zlepi" styki. Rozwiązaniem jest włączenie w szereg termistora.